En toen was ik weer back inhometown.Het is heel gek om na 2,5 week zoveel echt anders Afrika te zien, terug te zijn in Kaapstad. Maar tegelijk voelt het heel goed. Zoals Liselotte heeft met Pretoria, zo kan ik zeggen: dit is thuis. En het is niet eens thuis. Het is vreemd om je te realiseren hoe snel iets je ´thuis´ kan worden en hoe fijn het voelt daar dan weer te zijn.

Maar goed dat is dat. Om hier in Kaapstad te kunnen zijn, hebben we natuurlijk niet stil kunnen zitten.Tussen Coffee Bay en hier zit zo´n (wat zal het zijn) 2500 kilometer en ik zou minstens datzelfde aantal woorden kunnen gebruiken om al onze verhalen te vertellen. Dat kan helaas niet, dus zullen jullie het moeten doen met een short version, met de highlights.

In Coffee Bay kwamen we er al snel achter dat je ´Bay´ eigenlijk net zo goed kon vervangen voor ´Shop´. Buiten het hostel bevonden zich niet alleen bedelende kinderen, verkopende vrouwen, ook kwam het regelmatig voor dat er opeens weer vanuit een bosje een zachte stem klonk: ´mushrooms? mushrooms?´.

Maar niet alleen uit bosjes komen rare stemmen hier in Zuid-Afrika. Langs de snelweg zijn er (vooral in het uitgestorven oostelijk deel van het land) nauwelijks tankstations met de felbegeerde toiletten te vinden. Je kan soms wel tweehonderd kilometer rijden zonder er ook maar één tegen te komen! Op een gegeven moment wordt de nood dan hoog. Zo ook toen we van Coffee Bay naar Addo reden en we opeens als een oase in een woestijn een tankstation tegenkwamen. Helaas was de enige toilet op het kleine stationnetje bezet en stonden Liselotte en (vooral) ik behoorlijk te wippen voor de deur. Het leek eindeloos te duren en net toen we ons begonnen af te vragen of de persoon in kwestie misschien de complete krant aan het lezen was daarbinnen begon de deur te praten! We schrokken ons natuurlijk een hoedje en plasten nét niet in ons broek van het lachen! Wat de hele dikke man, die er tien minuten later uit tevoorschijn kwam, daarbinnen zolang had gedaan bleef ons bij het ontbreken van een toiletrol een raadsel. Er lag wel een oude krant...wie weet dan toch? Haha!
Nee, plasavonturen hebben we meer dan genoeg meegemaakt. Denk ook aan kranen waar je je handen wil wassen, maar er geen afvoerbuis blijkt te zijn en je dus al het water over je voeten gespoten krijgt of Liselotte die in een buitenlucht-plasmoment in een cactus gaat zitten.

Maar we hebben natuurlijkwel meer gedaan dan alleen geplast. We hebben nog een dagje met ons eigen rode Sparkje safari gedaan in het Addo Elephantpark. Na twee uur rondtouren zonder ook maar één olifant te zien begon de moed op een olifant een beetje te zakken. Hallo? Waarom heet dit olifantpark!? Maaaaaaaaar, niet lang daarna zagen we olifanten, olifanten, niet meer normaal zoveel! Hele kuddes waren aan het poedelen in een watertje van reusachtige angstaanjagende beesten tot hele kleine schattige mini-dumbo´s. En wat zijn dat toch prachtige beesten!

Ook was het ongelofelijk hoe blij je als vrouw kunt worden van een shoppingmall. Zelfs als je helemaal geen shoptype bent. Heerlijk hebben we ons in Jeffreys Baynog even te buiten gedaan aan alle zomerkleding die hier in Sale nog spotgoedkoper is dan dat het daarvoor al was. Na twee weken middle of nowhere was dit toch wel heel erg lekker. En ze hadden daar ook weer normale restaurants buiten de KFC´s, Wimpies en alle andere snackbarachtige ketens. Een lekker dinertje hebben we ons laten smaken bij THE GREEk (stel je dit voor in datzelfde lettertype als alle Delphi´s in Nederland hun uithangbord hebben, hilarisch!). Kortom een beetje Westers na al dat Afrika was wel weer eventjes fijn!

En zo belanden we op de Garden Route, met zijn mooie groene natuur en leuke badplaatsjes en genoten nog even lekker van het zonnetje.In Oudtshoorn at er nog even een struisvogel uit onze hand en na zo´n honderd verschillende landschappen te hebben gezien zijn op plaats van bestemming (voor 4 dagen): Kaapstad. Liselotte heeft nu exact de omgekeerde versie van mijn cultuurshock in Pretoria: ´Wat is het hier Westers!! En wat zijn hier veel blanken! Wat is het schoon en netjes, zoooo anders dan in Pretoria!´ Ja, dat is de precies de conclusie van onze roadtrip: één land, 4500 kilometer, en zoooooooveel variatie!

En nu kunnen we eigenlijk alleen nog maar mededelen dat we het STOM vinden dat onze reis er bijna op zit. En daarom gaan we ons de komende dagen bezatten. PROOST!